یادباد آن روزگاران یاد باد

دوران غریبی است آن دوران که چهره های معصوم کودکان حکایت از صداقت و معصومیت می کند و در آن زمان هیچ معلوم نیست که آن چهره های معصوم چه نقابی را برچهره خواهند زد و به چه چیزی تبدیل خواهند شد .زمان هیچ وقت از حرکت نمی ایستد و درحال حرکت این چهره های معصوم را تغییر می دهد و هر کدام را به چهره ی دیگری تبدیل می کند.اما همیشه آرزوی انسان این است که ای کاش ما هنوز بچه بودیم ای کاش... .

در این میان کسانی هستند که به مانند خوبی هایی که روی سنگ حکاکی شده اند در دل این بچه های معصوم نقش می بندند و فایلی به نام خودشان در مغز آنها باز می کنند اینها کسانی نیستند جز معلمان بسیار دلسوز مخصوصاً معلمان پایه های ابتدایی و از میان آنها معلمان پایه اول ابتدایی که نقش بسیار سازنده در زندگی آن کودکان دارند.

نمایش عکس در اندازه بزرگ

تصویر مربوط به سال تحصیلی 61-60 روستای سوها می باشد، درج این تصویر جهت قدردانی از معلمانی است که در شرایط بسیار سخت با گشاده رویی الفبای زندگی را به این دانش آموزان معصوم آموختند. خوشا به حال کسانی که در قاب ذهن این کودکان جای گرفته اند و هیچ وقت پاک نمی شوند.

اسامی معلمان عزیزی که در تصویر مشاهده می شوند به ترتیب از راست عبارت است از:

1-آقای جبرائیل آذری 2-آقای اصغر سخندان سولا: آموزگار پایه ی اول ابتدایی 3-آقای شیردل 4-آقای توحید اسدزاده: آموزگار پایه ی پنجم ابتدایی