مرامنامه کار با کودک

مرامنامه کار با کودک

1-لازمه ی کار با کودک ، داشتن صبر و حوصله فراوان و از کوره در نرفتن است.

2-لازمه ی کار با کودک ، خود شناسی و خودآگاهی و شناختن احساسات و افکار و انتظارات خود نسبت به کودک است «خودت را بشناس».

3-لازمه ی کار با کودک ، خسته نشدن است؛اگر می خواهید از کارتان خسته نشوید،باید عاشق کارتان باشید:بیایید عاشق کار خود باشیم.

4-لازمه ی کار با کودک ، دانا بودن به احوال کودک است.اگر می خواهید در کار با کودک توانا باشید،بیائید با مطالعه ی کتاب های «تعلیم و تربیت کودک»و«روانشناسی کودک»دانا شویم.

5-لازمه ی کار با کودک ، داشتن صداقت و صمیمیت است:خودت باش.

بقیه در ادامه مطلب...

مرامنامه کار با کودک

1-لازمه ی کار با کودک ، داشتن صبر و حوصله فراوان و از کوره در نرفتن است.

2-لازمه ی کار با کودک ، خود شناسی و خودآگاهی و شناختن احساسات و افکار و انتظارات خود نسبت به کودک است «خودت را بشناس».

3-لازمه ی کار با کودک ، خسته نشدن است؛اگر می خواهید از کارتان خسته نشوید،باید عاشق کارتان باشید:بیایید عاشق کار خود باشیم.

4-لازمه ی کار با کودک ، دانا بودن به احوال کودک است.اگر می خواهید در کار با کودک توانا باشید،بیائید با مطالعه ی کتاب های «تعلیم و تربیت کودک»و«روانشناسی کودک»دانا شویم.

5-لازمه ی کار با کودک ، داشتن صداقت و صمیمیت است:خودت باش.

6-لازمه ی کار با کودک ،داشتن ثبات عاطفی است:حالی به حالی نبودن.

7-لازمه ی کار با کودک ،شناخت و درک کودک است:همان طور که هست(اصل پذیرش)

8-هر کودکی را با دیگری مقایسه نکنید،بلکه با خودش مقایسه کنید و بدانید که به طور مطلق هیچ کودکی شبیه کودک دیگر نیست.«توجه کردن به اصل فردیت و یا تفاوت ها و شباهت های فردی».

9-در کار با کودک سعی نکنید نظرات خود را تحمیل کنید؛اجازه دهیدحالا که او می خواهد بازی کند یا کتابی برای خواندن انتخاب کند،خودش اسباب بازی و کتابش را انتخاب کند«اصل خود تصمیم گیری»(البته در چهارچوب قوانین و مقررات)

10-سعی کنید با ایجاد فضای اطمینان بخش و اعتماد،رازدار و محرم اسرار کودک باشید«اصل رازداری»

11-در کار با کودک سعی کنید مساوات و عدالت را رعایت کنید.چنانچه کودکی زیبا آفریده شده است و یا از امتیاز دیگری برخوردار است،اجازه ندهید این گونه امور احساساتتان را تحت تاثیر قرار دهد و تبعیض قائل شوید و به اوتوجه بیش از حد معمول ابراز دارید «اصل مهار احساسات»

12-هیچ گاه به کودک نگویید حالا دیگر تو بچه نیستی،چون او بزرگ هم نیست و بدین ترتیب با گفتن این جمله در او ایجاد اضطراب می کنید.به جای همه این حرفها بهتر است دلیل انجام دادن کاری یا انجام ندادن کاری را برایش توضیح دهید.  

13-اگر کودکی کار نادرستی انجام داد،دلیل نادرستی آن کار را برایش توضیح دهید،نه اینکه بگویید «دوستت ندارم»و با این گفته در او ایجاد ناامنی و اضطراب کنید.

14-اجازه بدهید کودک،شما را با اسم کوچک صدا کند،در اولین برخورد،خود را با اسم کوچک معرفی کنید.

15-در کار با کودکان سعی کنید اسامی کوچک آنها را به حافظه تان بسپارید و آنها را با اسم کوچک صدا کنید.

16-در تماس بین خود و کودک سعی کنید فضایی ایجاد شود که کودک بتواند آزادانه،احساسات خود را بازگو کند.

17-در هر فرصتی که دست داد ، با کودک صحبت کنید و با او ارتباط کلامی برقرار کنیدو سعی کنید با فرهنگ لغات کودک آشنا شوید.کودکان را به خودتان بچسبانید یا بغل کنید تا گرمی بدن شما را حس کنند.

18-نسبت به نیاز ها ،خواسته ها ،علاقه مندی ها و مسائل و مشکلات کودک حساس باشید و اقدام مناسب را به عمل آورید.مثلاًراستی کتابی را که دنبالش بودی،پیدا کردی؟راستی عروسکت را پیدا کردی؟

19-برای کاهش اضطراب و حفظ ثبات عاطفی در میان کودکان ،بین مربیان و کلیه ی کسانی که با کودک سر و کار دارند بایستی هماهنگی وجود داشته باشد.

20-در کار با کودک،از تعصب و پیش داوری بپرهیزید و از برچسب زدن به کودکان خودداری کنید.

21-بهترین روش ایجاد،تقویت وتکرار رفتار مورد نظر،تشویق است.

22-از تنبیه بدنی و سرزنش و خجالت دادن کودک جداً خودراری کنید.

23-به سوال های بچه ها در صورتی که پاسخ آن را می دانید با صداقت و سادگی و کوتاه جواب دهید و در صورتی که نمی دانید با شهامت بگویید:نمی دانم؛و بکوشید پاسخ درست را جویا شوید.

24-با هر کودکی مطایق روحیه ی او باید رفتار کرد؛پس سعی کنیم روحیه ی کودک را بشناسیم.

25-کودک را حتی المقدور در انجام کارهای مربوط به خودش مشارکت و مداخلت بدهید.

26-اندازه گیری و سنجش رشد و تغییرات کودک مشکل است،چرا که رشد کودک تدریجی است.

27-انتخاب و اجرای هرگونه روش ترتیبی بایستی منطبق با نیازها و خواسته های کودک و همچنین هماهنگ با سازمان عقلی و عاطفی او باشد.

28-همانند سازی یا تقلید،یکی از مهمترین روشهای یادگیری کودک است؛پس بیایید سعی کنیم بهترین سرمشق و الگو برای کودکان باشیم و هرچه را که کودک بکند یا نکند،خود بکنیم یا نکنیم.به طور مثال :اگر میخواهیم خواهش کردن،تشکر کردن و معذرت خواستن را یاد بدهیم،ما خود باید در عمل نشان دهیم و پیش قدم شویم.

29-به سوالات خصوصی کودکان درباره شما،بطور ساده،کوتاهو صادقانه جواب دهید.

30-تقاضی انجام کار از کودک را حتی الامکان با طرح سئوال بخواهید؛مثلاً: دلت می خواهد یک قصه شیرین برایت بگویم؟می خواهی این صندلی را ببری توی آن اطاق ؟ویا...

31-بازی،زندگی کودک است.هرگاه که او را از بازی کردن منبع می کنید،او را از زندگی کردن محروم می سازید.بازی بهترین موقعیت برای بروز عواطف و اجتماعی شدن است.

32-به صحبت های کودک فعالانه گوش دهید و واکنش های مناسب نشان دهید.به او آزادی کامل دهید تا از هر کجا که دلش می خواهد صحبت کند.

33-با توجه به اینکه هوش مبتنی بر دو عامل وراثت و محیط است و آن را به قدرت انطباق و سازگاری با اوضاع و احوال جدید و قدرت درک و آفرینندگی تعبیر کرده اند،بیایید به غنی کردن محیط به ویژه محیط فرهنگی بپردازیم دو بر عرصه های تجربه کردن کودکان بیفزاییم.

34-پیاژه می گوید:هر وقت به کودکان چیزی یاد می دهند بی اینکه او را در این امر شرکت دهند،اورا از اینکه خودش موضوع را کشف کند،باز می دارند و در نتیجه،کار آموزش با شکست روبرو می شود.

35-ادوارد کلاپارد می گوید:وقتی مربی حیوانات در کار دست آموزی حیوان موفق نمی شود،خود را خطاکار می داند،در حالیکه در تربیت کودکان هرکس موفق نشود گناه را به گردن کودک می اندازد.واقعیت این است که در برخورد با رفتار نادرست کودکان،باید مربیان آنها را سرزنش کرد نه کودکان را و شاید نتوان گفت که کودکی بی تربیت است،بلکه او بد تربیت شده است.

36-اگر چیزی از وسایل کودک را می خواهیم برداریم،باید از او اجازه بگیریم تا کودک احترام به مالکیت و استقلال دیگران را یاد بگیرد.

37-در رویارویی با هر کودک ،دانایی ما از خصوصیات روانی،دفتاری،خانوادگی و اقتضای او وجامعه اوست که به ما توانایی می دهد؛چرا که توانا بود هر که دانا بود.

38-از لجبازی،سر به سر گذاشتن،یکی به دو کردن و مشاجره با کودک خودداری نمایید.

39-در صورت لزوم باید با خانواده و دوستان کودک تماس گرفت.

40-یکی از اصول تربیتی کودک،شناساندن واقعیت ها به کودک است،نه کتمان و پنهان داشتن آنها.